Δύο άξονες, δύο γραμμές καθορίζουν την ύπαρξή μας.
Ένας κάθετος άξονας, η διαδρομή που πηγαίνει τον άνθρωπο από το χώμα, από την λάσπη, προς τον Θεό.
Φανταστείτε έναν μικρό σπόρο που μεγαλώνει μέσα στο χώμα και ανεβαίνει σιγά-σιγά μέχρι να ανθίσει μέσα στο φως.Και ένας οριζόντιος, που ενώνει τον άνθρωπο με το περιβάλλον του.
Ο σταυρός που τα ενώνει, το σημείο τομής και συνισταμένη και των δύο αξόνων η ζωή. Αληθινή είναι η ζωή που περιέχει και τις δύο διαδρομές.
Κατευθυνόμαστε και προς τον θεό (π.χ. σε θέματα πίστης και αξιών, μπροστά στο φαινόμενο του θανάτου κ.λ.π.) και προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον μας (π.χ.στις σχέσεις μας, στους ρόλους μας μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο, την σχέση μας με τα άλλα πλάσματα της φύσης κ.λ.π.).
Καμία από τις δύο διαδρομές δεν αρκεί από μόνη της.
(Μία μικρή σημείωση: Λέγοντας θεό δεν εννοώ έναν ηλικιωμένο κύριο με γένια που κατοικεί μέσα στα σύννεφα και τιμωρεί τους ανθρώπους.
Για μένα ο Θεός είναι κάτι πολύ πιο χειροπιαστό και πραγματικό: είναι το Φως, η Δύναμη και η Αγάπη που υπάρχουν μέσα σε κάθε δημιούργημα πάνω στην γη.)
Νατάσσα Καπαγερίδου
