Για τα ανήσυχα πνεύματα οι καινούριες αρχές είναι μία από τις συναρπαστικότερες προκλήσεις της ζωής.
Το σημείο εκείνο όπου φτάνεις στα όρια σου και εκατοστό με το εκατοστό τα ξεπερνάς, χαράσσοντας καινούρια. Καινούρια αρχή σημαίνει καινούρια ζωή. Όχι απλά μια καινούρια μέρα, μια νέα συνήθεια, μια μικρή αλλαγή. Καινούρια αρχή σημαίνει οριστική αποκόλληση, ξερίζωμα από το παρελθόν.
Αυτονομία σε κάποιον τομέα για κάποιον, απεγκλωβισμό για κάποιον άλλον. Σίγουρα αίσθηση ελευθερίας και για τους δύο. Με το όποιο τίμημα.
Αν είναι να κάνεις μια καινούρια αρχή, θα πρέπει να την κάνεις μόνος. Αν είναι ν’ αλλάξεις τη ζωή σου, για ένα χρονικό διάστημα θα πρέπει να είσαι μόνος. Για μεγάλο ή μικρό, δεν έχει σημασία, εσύ το καθορίζεις, αρκεί να διανύσεις αρχικά μια μοναχική πορεία.
Το καινούριο σε θέλει μόνο. Φυσικά και δεν θα απομακρύνεις από κοντά σου ανθρώπους δικούς σου. Φίλους-βράχους, φιλίες μιας ζωής. Το σύντροφο που είναι πάντα εκεί. Ωστόσο δεν υπάρχουν συναισθηματικά δεκανίκια. Δεν ψάχνεις κάπου να ακουμπήσεις γιατί θα πέσεις.
Και η αλλαγή σε θέλει όρθιο για να την απολαύσεις.
Κάθε ριζική αλλαγή είναι πόλεμος. Και στον πόλεμο αυτόν, όπως και σε κάθε άλλο, κάνεις εχθρούς. Τον εαυτό σου, τους άλλους, τα πράγματα. Τον εαυτό σου που τον ζόρισες. Που τον ξεβόλεψες. Που τον έριξες στα λιοντάρια. Τους άλλους που τους αποσυντόνισες, δείχνοντας τους ότι δεν είσαι τελικά αυτό που νόμιζαν. Τα πράγματα. Τις συνθήκες. Τις δυσκολίες που θα συναντήσεις. Την κριτική τρίτων και τα σχόλια.
Η ανατροπή έχει τίμημα.
Κάθε μεγάλη αλλαγή σημαίνει ρήξη με το παρελθόν. Και κάθε ρήξη με το παρελθόν σημαίνει απώλεια. Απώλεια σημαίνει «πένθος». Πόνος όχι για αυτό που άφησες πίσω αλλά για την κατάσταση στην οποία έχεις περιέλθει τώρα. Κι όσο μεγάλη κι αν θα είναι η συμπαράσταση που μπορείς να βρεις, το οποιοδήποτε πένθος είναι αποκλειστικά μια μοναχική επώδυνη εμπειρία. Είναι μία επεξεργασία του εαυτού σου που μόνο εσύ μπορείς να κάνεις.
Μα δε συνίσταται κιόλας για να απαλύνεις τον πόνο από την αποτίναξη ενός παλαιού «ζυγού», να βάλεις στη θέση του κάποιον άλλον. Μια καινούρια εξαρτητική σχέση. Ούτε μπορείς να συγκεντρωθείς στο νέο στόχο προσπαθώντας παράλληλα να ανακαλύψεις, αξιολογήσεις ή και επενδύσεις σε νέους ανθρώπους.
Πειραματισμοί σε μεταβατικά στάδια έχουν αποδειχθεί Σειρήνες. Ο χρόνος που θα πρέπει να δαπανηθεί για κάτι τέτοιο θα είναι χρόνος που θα στερήσεις από τον επαναπροσδιορισμό στόχων και από την ωρίμανση που σου προσφέρει κάθε διαδικασία αλλαγής. Κι αυτό δεν το θέλεις. Είσαι μόνος και δε θέλεις αποπροσανατολισμό.
Ωστόσο σε αυτή την πορεία μπορούν να συμβούν μικρές, ευχάριστες εκπλήξεις. Μπορεί να συναντήσεις τυχαία ανθρώπους, ξένους, που διανύουν κι εκείνοι την ίδια.
Ανθρώπους δυνατούς που επίσης τόλμησαν, ρίσκαραν, ανέτρεψαν, ξανάρχισαν. Από το μηδέν. Μ’ ένα ψυγείο κι ένα στρώμα στο πάτωμα. Και που τα κατάφεραν. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι μερικές φορές η ταύτιση στη δύναμη του χαρακτήρα και στην ιδεολογία είναι ισχυρότερος δεσμός από δεσμούς αίματος ή φιλικούς δεσμούς. Θα είσαι μόνος, αλλά δε θα είσαι ο μόνος.
Και τέλος υπάρχουν και εκείνοι οι άλλοι, οι ιδιαίτεροι «φίλοι» που θα κάνεις, εκείνοι που θα διακρίνεις μόνο αν επιστρατεύσεις ένα από τα λίγα όπλα που έχεις στην αρχή για να επιβιώσεις. Το χιούμορ σου.
Δεν υπάρχει καινούρια αρχή αν δεν κάνεις «φίλο» το ταβάνι πάνω από το κρεβάτι σου. Είναι ο «φίλος» με τον οποίο θα περάσεις ατέλειωτες ώρες, κοιταζοντάς τον, αναλογιζόμενος μήπως έκανες λάθος.
Η ζωή δεν είναι όπως στις διαφημίσεις μαργαρίνης. Η ζωή δεν είναι το Truman’s show.
Ενίοτε ιδιαίτερες ψυχοσυνθέσεις μπουκώνουν, μπουχτίζουν. Τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για την ανατροπή. Τότε ακριβώς είναι που θα ξεκινήσεις μόνος με τη βάρκα σου, ως άλλος Truman, να βρεις στην άκρη της θάλασσας την πόρτα που θα ανοίξεις και θα βγεις.
